Voor mijn prachtige, dappere dochters

In oktober 2018 las Monique van de Laar voor het eerst onderstaand gedicht, wat haar moeder voor haar en haar zus had geschreven in haar dagboek in 2005.

Dit gedicht heeft ze nooit met haar dochters gedeeld.

Monique heeft dit gedicht voor het eerst voorgedragen op de donateursdag van de Stichting Werkgroep Herkenning d.d. 30 maart 2019.
De aanwezigen werden geraakt door dit ontroerende gedicht.

Monique wilde hiermee haar moeder alvast een stukje erkenning en een stem geven. Haar moeder is in haar hoofd nooit vrij geweest….

(Overname met bronvermelding is toegestaan)

De ouders van Monique zijn beiden kinderen van ‘foute’ ouders in de WOII.
U kunt meer lezen op haar persoonlijke website:  www.moniquevandelaar.nl

English version available: FOR MY WONDERFUL, BRAVE DAUGHTERS

VOOR MIJN PRACHTIGE, DAPPERE DOCHTERS         6 NOVEMBER 2005

Zoekend, strijdend,
Fysiek en emotioneel lijdend.

Momenten van kille eenzaamheid,
hunkerend naar ’t eind,
van de zoektocht naar zichzelf.

Zich losworstelend vanuit ’t gewelf
van hun beperkende opvoeding
met een negatief zelfbeeld als herinnering.

Zoekend naar bevestiging, warmte en genegenheid
En naar ’t, voor de buitenwereld lijkt
bij de verkeerde personen
waarbij ze zichzelf nog niet konden tonen
maar door agressief gedrag
uit tomeloze onmacht
hun verdriet en pijn overschreeuwen
daarmee zeggend: “Gooi me niet voor de leeuwen

ik wil dat je míj ziet
met al m’n ingehouden verdriet
angsten en radeloze onzekerheid
houd me vast, geef me je begrip en tederheid!”

In hun fysieke volwassenheid
van binnen nog schreeuwend als in de tijd
van ’t onbegrepen kind
dat eenzaam en alleen een weg in de wereld vindt
besluiteloos, dan weer ’n zeker weten
groeiend terwijl telkens oude wonden worden opengereten.

Toch wordt heel langzaam met leeuwenmoed
de storm die van binnen woedt
steeds meer ’t zwijgen opgelegd
en laten ze waar ze aan waren gehecht,
– hun negatieve zelfbeeld, ontstaan in hun vroege kinderjaren –
in de woelige baren
van de Levenszee ten onder gaan
Ook ik sluit me met hen als voorbeeld hierbij aan !!!!!

M’n prachtige meiden en ik, ouwe Grijze
We kunnen en zullen vechten, ieder op z’n Eigen – Wijze !!

Geertruida Maria Weber
26 april 1935 – 23 januari 2017