Laatste nieuws

  • -

Het verhaal van mijn Vader – Wendi Bakker

boek schrijvenIk wil het verhaal van mijn vader vertellen:

Maar er is geen verhaal.

Als ik dit dokument type op de pc verander ik de titel al gelijk en ben me bewust waarom. Er huivert iets in me bij de gedachte dat iemand zal lezen dat ik over mijn vader wens te schrijven. Op een oude computer liggen er meerdere teksten over hem en de ontdekking. In een periode van totaal verlies van houvast was ik daar al eens aan begonnen. Ook ‘in het geheim’. Ik wilde er alleen met mezelf mee zijn, met deze gedachten. Ik gebruikte titels als ‘grafrede 1, grafrede 2, grafrede X, enz.’. Als ik alleen thuis was kon ik eraan beginnen omdat ik wist dat ik het niet droog zou houden. Het verdriet dat dan loskwam was verbazingwekkend. Deze man mocht ik ondertussen haten (om een heel andere reden), iedereen in mijn nabijheid gaf me dit volste recht, maar toch … het verdriet dat me telkens overmandde was onverwacht en nergens plaatsbaar.
Lees Verder


  • -

Wolfskinder, A post-war story – Fototentoonstelling Claudia Heinermann

Wolfskinder Een Fotoboek van Claudia HeinermannEen fotografieproject van Claudia Heinermann. Waltraut Minnt (Dld, 1939) draagt altijd een okerkleurige vintage handtas bij zich, waar ze ook gaat. In deze tas: belangrijke documenten, haarspelden, een kleine, naakte, plastic pop, een zakdoek en een gerookte worst – de dingen die een mens nodig heeft in het leven.

Tussen 1945 en 1952 zwierf zij, als jong kind, de halve wereld rond, van Underwangen in Oost-Pruisen naar Siberië in Rusland naar Taurage in Litouwen. Gedurende deze tocht verloor ze eerst haar moeder, toen haar broer en uiteindelijk ook haar zus. Alleen zij bleef over.

Wolfskinderen
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vluchtten honderdduizenden Duitsers uit Oost-Pruisen en Königsberg voor het oprukkende Rode Leger. Tijdens deze vlucht raakten geregeld kinderen zoek of ze waren er getuige van hoe hun eigen familie vermoord werd. Aan hun eigen lot overgelaten probeerden deze kinderen in de Baltische bossen te overleven.
Lees Verder


  • -

Claudia Heinermann – Wolfskinderen

Claudia HeinermannWolfskinder noemt men de Oorlogswezen uit Oost-Pruisen die na 1945 op zoek naar voedsel en onderdak in de Baltische bossen verdwaalden.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vluchtten honderdduizenden Duitsers uit Oost-Pruisen en Königsberg voor het oprukkende Rode Leger. Tijdens deze vlucht raakten geregeld kinderen zoek of ze waren er getuige van hoe hun eigen familie vermoord werd. Anderen zagen hoe hun broers en zussen verhongerden, hoe grootouders door verzwakking stierven of hoe hun moeder aan de gevolgen van een epidemie stierf. Aan hun eigen lot overgelaten probeerden deze kinderen in de Baltische bossen te overleven. Ze vochten een strijd op leven en dood tegen kou, honger en de willekeur van de Sovjets.
Lees Verder


  • -

Yvonne van den Berg in ‘De Strijd’ – NPO2

De OOrlog - De Strijd Op vrijdag 13 november 2015 kunt u Yvonne van den Berg zien in de aflevering ‘De Oorlog’ in een documentaire serie ‘De Strijd’ van de VARA op NPO2, om 21.05uur.

Lees hier meer over deze documentaire De Strijd.


  • -

‘Wehrmacht bracht moderne seksuele moraal naar Nederland’

FahnenbruckCover2Duitse soldaten droegen tijdens de Tweede Wereldoorlog bij aan de modernisering van de seksuele moraal in Nederland. Zo spraken Wehrmachtsoldaten openlijker over seks dan Nederlanders en werden de militairen regelmatig gecontroleerd op geslachtsziekten.

Het Duitse leger was daarin heel modern en pragmatisch, schrijft historica Laura Fahnenbruck. Volgende week promoveert ze aan de Rijksuniversiteit Groningen op een proefschrift over seksualiteit en de Wehrmacht tijdens de Duitse bezetting.

Condooms
Duitse soldaten werden door de legerleiding aangemoedigd om relaties aan te knopen met Nederlandse vrouwen.
Lees Verder


  • -

‘Mijn opa was een SS’er’

Mijn Opa was een SS'erHet begon bij een vraag van zijn kleinzoon Mark. ‘Opa, wat deed u in de oorlog?’ Dries van Eijk zuchtte die bewuste avond eens diep. Hij wilde dit gesprek niet, hield het al jaren met succes verborgen en toch moest het hoge woord eruit. Hij zei: ‘Ik heb in Rusland gevochten… als SS’er.’

Nu slenteren ze samen door de Amsterdamse binnenstad, de plek waar zijn opa opgroeide. Snel gaat het niet. Steeds moet de tachtigjarige Van Eijk uitrusten. Een fijne jeugd had hij niet, met een psychisch zeer labiele moeder en een vader die hem naar een tehuis stuurde. Het was een akelige tijd. “Ik droomde van een goed leven en wilde weg uit die kille omgeving. Maar waar kon ik heen?”
Lees Verder


ARCHIEF

ZOEKEN