Anoniem interview over ‘Nadenken en Herdenken’
“IK BEN ZO BLIJ DAT JE MIJN ACHTERNAAM NIET HEBT”
Een interview met E. (25). Ze is geboren in Nederland als kleindochter van een Nederlandse oostfrontstrijder. Ze deelt haar gedachten over het taboe, schuld en angst. E. blijft liever anoniem.
Onafhankelijk Vlaanderen
“In het zuiden van het land gingen er stemmen op om onafhankelijk te worden. De Nazi’s beloofden onafhankelijkheid in ruil voor mankracht. Dat is een reden waarom mijn opa, de vader van mijn moeder, naar het oostfront ging. De andere was dat de Nazi’s en de katholieke kerk een soort keuze stelden: overwonnen worden door het communisme, of meevechten tegen de Russen. Mijn opa was niet anti-joods, hij was pro-Vlaanderen en anti-communisme. Daarom heeft hij zich toen aangemeld als vrijwilliger. Mijn oma bleef thuis, ze hadden toen al een kind. Ze trof nog eens een 15-jarige Duitse soldaat in haar huis aan, huilend van heimwee.”
Lees Verder
