Henny Brandhorst – Moord op een onderduiker

Henk had altijd in de veronderstelling verkeerd dat zijn vader in het verzet had gezeten in de Zaanstreek en dat zijn groep contacten had met de groep van Hannie Schaft. Over de oorlog sprak zijn vader nooit, net zoals zovele anderen. Pas rond het overlijden van zijn moeder begon Henk zich voor het verleden te interesseren, omdat zij zich liet ontvallen dat er iets over zijn vader in een krant had gestaan. Een neef bevestigde…

Lees het complete artikel via ons forum!

Maud van de Reijt – Zestig jaar herrie om twee minuten stilte

Auteur: MAUD VAN DE REIJT
Uitgever: Bert Bakker
Datum: april 2010
Pagina’s: 235
ISBN 978 90 351 34911

Mochten we gedacht hebben dat de commotie rond de 4 mei herdenking van dit jaar betrekkelijk uniek was, dan helpt dit boekje ons uit de droom! Vanaf het begin, in 1945, zijn er meningsverschillen geweest over het hoe en het wat van de herdenkingen op landelijk en plaatselijk niveau. Deze zijn meestal met veel emoties uitgevochten in de media en elke verandering werd door mensen die alles bij ‘het oude wilden houden’ met grote kracht tegengehouden of afgekeurd.

Het opmerkelijke is dat er nooit zoiets als een goed omschreven idee van wat de herdenking moest inhouden en hoe die vorm gegeven moest worden, heeft bestaan. De herdenkingen in 1945 werden spontaan in steden en dorpen gehouden en in de jaren daarna groeide er langzamerhand iets van een gemeenschappelijke opvatting. Deze hield in dat de militairen en burgers die door verzetsactiviteiten in de oorlog waren omgekomen werden herdacht. Aan hen dankten we onze vrijheid.
Lees Verder

Roel Smit – Verzwegen kinderjaren

Auteur: ROEL SMIT
Productie Hoeksjan Redactie en communicatie, Amstelveen,
Taal: Nederlands
Pagina’s:
ISBN 978 90 8194 0009

In dit boekje wordt op sobere, ingetogen wijze het verhaal verteld van Elwine, jongste dochter in een Amsterdams gezin. Op de cover staat: ‘Ik wil mij verontschuldigen. Sinds 1945 heb ik niet altijd en overal de hele waarheid gesproken. Zelfs niet tegen vrienden. Ik vind dat heel naar, maar ik kon niet anders’.

Heel herkenbaar, dit gevoel van oneerlijk geweest te zijn, je daar onprettig over te voelen en toch ook te beseffen dat het niet jouw ‘schuld’ was, maar dat die ligt bij de onwelwillende houding van de Nederlandse samenleving.
Lees Verder